Versterking van de veiligheidsregio's[bewerken | brontekst bewerken]
Voor een goede rampenbeheersing moeten de crisisorganisaties op orde zijn. In 2014 is, na de evaluatie van de Wet Veiligheidsregio’s, onderkend dat hiervoor bij de veiligheidsregio’s en hun crisispartners nog ontwikkelingen noodzakelijk zijn. Om deze ontwikkeling in gang te zetten heeft het Veiligheidsberaad van 16 mei 2014 ingestemd met de Strategische Agenda Versterking Veiligheidsregio’s 2014-2016. Eén van de prioriteiten daarbinnen is het onderwerp water en evacuatie. Tevens is ingestemd met de ambitienotitie water en evacuatie. Door de water-partners (de ministers van I&M en V&J, de Deltacommissaris, de portefeuillehouders crisisbeheersing in het DB Veiligheidsberaad en de Unie van Waterschappen) is bovendien aangegeven in te zetten op een intensievere samenwerking.
De ambitie van de Strategische Agenda Versterking Veiligheidsregio’s is bij te dragen aan versterking van de veiligheidsregio’s vanuit het perspectief van de netwerkorganisatie. De hoofddoelstelling is als volgt geformuleerd: “Nederland veiliger door het voorkomen en tegengaan van maatschappelijk ontwrichting”. Voor de uitwerking van deze hoofddoelstelling zijn twee componenten nodig, namelijk het versterken van de risicobeheersing en het versterken van de crisisbeheersing. Dit zijn de strategische doelen, die richting geven aan de aan de concrete inspanningen die geleverd moeten worden. Omdat deze doelstellingen een hoog abstractieniveau kennen, heeft het Veiligheidsberaad ervoor gekozen aan zes concrete projecten te werken. De strategische agenda bevat drie prioriteiten die gezamenlijk met het ministerie van Veiligheid en Justitie worden opgepakt en drie prioriteiten die door de veiligheidsregio's en het Veiligheidsberaad zelf worden uitgewerkt en uitgevoerd.
Project Water en Evacuatie[bewerken | brontekst bewerken]
De projectopdracht Water en Evacuatie is in september ook door de Stuurgroep Management Watercrises en Overstromingen (SMWO) vastgesteld en luidt als volgt: “Ontwikkel een structurele aanpak waarmee de veiligheidsregio’s samen met betrokken partners kunnen zorgen voor een adequate rampenbeheersing bij overstromingen.” (projectplan Water en Evacuatie, 2015).
Nieuwe inzichten en kennis van wereldwijde ervaringen met klimaatverandering hebben er toe geleid dat er momenteel meer aandacht is voor de impact die klimaatgevolgen kunnen hebben voor onze dichtbevolkte delta en ons rivierenlandschap. Deze nieuwe inzichten leiden tot een verhoogde bewustwording over het gegeven dat wij ons als samenwerkende partijen moeten voorbereiden op het geval er wel een overstroming of ernstige wateroverlast plaatsvindt. De (voorbereiding van de) crisisbeheersing is nodig, door Veiligheidsregio’s samen met haar partners in dit domein.
Om deze taak gedegen in te kunnen vullen moeten de Veiligheidsregio’s kennis hebben van hun gebied én van de (rest)risico’s die aan de orde zijn. Ook de Wet Veiligheidsregio’s stelt dit: ken de risico’s in uw regio en adviseer hierover aan het bevoegd gezag. Deze kennis moet actueel zijn en rekening houden met de nieuwe klimaatkennis. De Veiligheidsregio’s moeten een zodanige kennis hebben van hun gebied dat zij de directe en indirecte effecten bij en na hoogwater kunnen duiden. Dit doen zij met behulp van de voor hun gebied geldende waterscenario’s en met hulp en informatie die ter beschikking wordt gesteld door waterbeheerders, gemeentes en de vitale partners. Deze kennis van het gebied leidt tot inzicht in onder meer: de maatschappelijke impact van een overstroming, mogelijke schade, kansen en (on)mogelijkheden van horizontale en verticale evacuatie, hersteltijd enzovoorts. Deze analyse van de stand van zaken in een bepaald gebied geeft tevens inzicht in de (rest)risico’s die door de crisisbeheersing c.q. veiligheidsregio’s niet opgelost kunnen worden. Mogelijk zijn deze risico’s wel oplosbaar door maatregelen te treffen in de 2e laag van het concept meerlaagsveiligheid: namelijk door duurzame ruimtelijke inrichting (zie figuur 1). Hiermee komt het spel op gang tussen de lagen binnen het concept meerlaagsveiligheid. De kennis die we hebben van laag 3 en de ongewenste (rest) risico’s kunnen aanleiding geven voor oplossingen in laag 2, waardoor het probleem in laag 3 kleiner kan worden. Omdat de kennis van onze gebieden nu nog onvoldoende is, richt het project water en evacuatie zich hierop. Dit met het doel ons gebied beter te leren kennen en beter voorbereid te zijn op het moment dat zich een overstroming of ernstige wateroverlast voordoet.
