Set VN link, Property name = Context, Property VN name = Context
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result = Zeegras Ecologie van zeegras VN
End Set VN link
Set VN link, Property name = Produces, Property VN name = Produces
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result =
End Set VN link
Set VN link, Property name = Consumes, Property VN name = Consumes
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result =
End Set VN link
Set VN link, Property name = Part of, Property VN name = Part of
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result = Zeegras Menselijke activiteiten VN
End Set VN link
Set VN link, Property name = Instance of, Property VN name = Instance of
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result =
End Set VN link
Set VN link, Property name = Concerns, Property VN name = Concerns
Model link = Zeegras Verontreiniging met milieugevaarlijke stoffen
Result =
End Set VN link
Verontreiniging van het water met bestrijdingsmiddelen, zware metalen, pcb's en dergelijke kunnen een effect hebben op de groei van zeegras. Voor sommige stoffen is dit aangetoond, bijvoorbeeld voor kwik en Atrazine, maar voor de meeste is nog geen informatie voorhanden. Wel is uit de Deense Waddenzee bekend dat op plaatsen waar grote effluentlozingen plaatsvinden het zeegras in verminderde mate aanwezig is of zelfs ontbreekt. Harde causale relaties zijn evenwel niet gelegd. Een belangrijk neveneffect van verhoogde toxischestoffenniveau’s kan echter zijn dat bepaalde bodemdieren, en dan met name begrazers van epifyten, er een negatieve invloed van ondervinden. Dit werkt dan indirect negatief door naar de groeimogelijkheden van zeegras, vooral in situaties waar lozingen van milieugevaarlijke stoffen gepaard gaan met verhoogde nutriëntengehalten. Voor Nederland lijkt het erop dat er in het Grevelingenmeer en de Oosterschelde wat dit betreft geen problemen zijn; in de Westerschelde, het Veerse meer en de Waddenzee zou dit wel een rol kunnen spelen. Vergelijk bijvoorbeeld de aantallen wadslakjes op het Terschellinger wad en in de Zandkreek die een factor 6 - 10 in aantal verschillen (de Jong en de Jonge, 1989).
Govers et al. (2014) toonden met een meta-analyse aan dat zeegrassen kunnen fungeren als bio-indicator voor de aanwezigheid van zware metalen. De analyse leverde een lijst op die als ijkpunt kan dienen om de vervuiling van kustwateren met zware metalen vast te stellen.