Perkpolder Natuurcompensatie Ecologie: verschil tussen versies

Regel 12: Regel 12:
 
|Paragraph subheading=Ecologie
 
|Paragraph subheading=Ecologie
 
|Paragraph collapsible=Nee
 
|Paragraph collapsible=Nee
|Paragraph=Het project is opgezet om herhaaldelijk natuurverlies in de Westerschelde tegen te gaan. Dit betekende dat er 75 hectare aan nieuw natuurgebied gemaakt moesten: 35 hectare vanuit de provincie en de overige 40 hectare vanuit het rijk.
+
|Paragraph=Het project werd opgezet om herhaaldelijk natuurverlies in de Westerschelde tegen te gaan. Dit betekende dat er 75 hectare aan nieuw natuurgebied gemaakt moesten: 35 hectare vanuit de provincie en 40 hectare vanuit het rijk.
   
Om de ecologie in het gebied op te starten waren aanpassingen in het gebied gedaan om de groei van de ecologie te bevorderen. In het gebied zijn zuilen aangelegd met een (eco-)toplaag om de vestiging van planten en dieren die gebiedseigen zijn te bevorderen. Aan de voet van de kleidijk in het gebied is gepenetreerd breuksteen geplaatst om beschermde soorten aan te trekken. Tevens werd er in het gebied gestrooid met zaden van gebiedseigen planten, waaronder de zaden van rode-lijstsoorten. Meer informatie hierover is te vinden in paragraaf 7.5 van het bronbestand.
+
Om de ecologie in het gebied op te starten, werden aanpassingen gemaakt om de groei te bevorderen. Er werden betonzuilen gebruikt met een (eco-)toplaag om de aangroei van gebiedseigen planten te bevorderen. Aan de voet van de kleidijk werd gepenetreerd breuksteen geplaatst om beschermde soorten aan te trekken. Tevens werd er in het gebied gestrooid met zaden van gebiedseigen planten, waaronder de zaden van rode-lijstsoorten. Meer informatie hierover is te vinden in paragraaf 7.5 van het bronbestand.
   
Het natuurgebied zou eerst geschonken worden aan Staatsbosbeheer zodra het opgeleverd werd. In 2015 werd bekend dat dit niet door zou gaan vanwege nieuwe regels binnen Rijkswaterstaat. Het buitendijks natuurgebied werd gezien als een strategische locatie. In het nieuwe beheer doet Rijkswaterstaat haar niet van de hand, tenzij het is met een aanbesteding. In eerste instantie zou sprake geweest zijn van een gift, maar vanwege het nieuwe beleid kon dit niet doorgaan. Staatsbosbeheer was niet bereid om het gebied over te kopen.
+
Het natuurgebied zou aanvankelijk na oplevering geschonken worden aan Staatsbosbeheer. In 2015 werd bekend dat dit niet door zou gaan als gevolg van nieuwe regels binnen Rijkswaterstaat. Het buitendijks natuurgebied werd gezien als een strategische locatie. In het nieuwe beheer doet Rijkswaterstaat het gebed niet van de hand, tenzij middels een aanbesteding. In eerste instantie zou sprake geweest zijn van een gift, maar vanwege het nieuwe beleid kon dit niet doorgaan. Staatsbosbeheer was niet bereid om het gebied over te kopen.
   
 
{{Nocite|resource=File:ProjectplanAanpassingWaterkeringPerkpolder.pdf|name=Projectplan Aanpassing Waterkering Perkpolder}}
 
{{Nocite|resource=File:ProjectplanAanpassingWaterkeringPerkpolder.pdf|name=Projectplan Aanpassing Waterkering Perkpolder}}
Regel 25: Regel 25:
 
|Paragraph subheading=Kwelvoorziening
 
|Paragraph subheading=Kwelvoorziening
 
|Paragraph collapsible=Nee
 
|Paragraph collapsible=Nee
|Paragraph=Om de grote zoute kwel in het gebied tegen te gaan zijn kwelsystemen aangelegd. Deze kwelvoorziening van het project is opgesteld door Deltares. Het systeem is in de loop van het project heen telkens herzien, maar uiteindelijk is met Deltares in een second opinion gekozen voor verticale drainage.
+
|Paragraph=Om de grote zoute kwel in het gebied tegen te gaan werden kwelsystemen aangelegd, opgesteld door Deltares. Het systeem werd in de loop van het project herzien, maar uiteindelijk werd met Deltares in een second opinion gekozen voor verticale drainage.
   
Het kwelsysteem bestaat uit een systeem van verticale kwelbuizen langs waterkeringen B en C. Het kwelsysteem is ingericht op basis van vrij verval. De kwelbuizen voeren water af uit het eerste watervoerende pakket. De kwelbuizen zijn aan elkaar gekoppeld en de werking is regelbaar met zogenaamde ‘regelputten’. In totaal zijn er 61 verticale kwelbuizen aangelegd die 17 meter diep gaan. Het systeem heeft als werking dat het de zoetwaterbel onder het gebied in stand houdt om de toename van de stijghoogte tegen te gaan. Door de regelputten te koppelen zijn de onderhoudskosten lager. Tevens is het systeem makkelijker te vervangen dan dieptedrainage, het is robuuster, het plaatsen van extra kwelbuizen is makkelijker, de regelputten zijn kleiner en er is minder kans op lekkage. Het nadeel is dat de aanlegkosten hoger zijn.
+
Het kwelsysteem bestaat uit een systeem van verticale kwelbuizen langs waterkeringen B en C. Het kwelsysteem is ingericht op basis van vrij verval. De kwelbuizen voeren water af uit het eerste watervoerende pakket. De kwelbuizen zijn aan elkaar gekoppeld en de werking is regelbaar met zogenaamde regelputten. In totaal zijn er 61 verticale kwelbuizen aangelegd die 17 meter diep gaan. Het systeem zorgt ervoor dat het de zoetwaterbel onder het gebied in stand wordt gehouden, zodat geen toename van de stijghoogte ontstaat. Door de regelputten te koppelen zijn de onderhoudskosten lager. Tevens is het systeem makkelijker te vervangen dan dieptedrainage, het is robuuster, het plaatsen van extra kwelbuizen is makkelijker, de regelputten zijn kleiner en er is minder kans op lekkage. Een nadeel is dat de aanlegkosten hoger zijn.
   
 
[[File:Kwelvoorziening1.png|right|350px|thumb|Opstelling van de kwelbuizen]]  
 
[[File:Kwelvoorziening1.png|right|350px|thumb|Opstelling van de kwelbuizen]]  
Regel 40: Regel 40:
 
Bij het ontwerp zijn proeven uitgevoerd met modellen om te invloed van eventuele ‘zandpilaren’ te testen. De resultaten wezen uit dat zandpilaren dicht bij de kwelbuizenlinie weinig uit maken, terwijl de invloed verder van de linie groot is. Zonder zandpilaren zou er mogelijk kwel op kunnen treden.  
 
Bij het ontwerp zijn proeven uitgevoerd met modellen om te invloed van eventuele ‘zandpilaren’ te testen. De resultaten wezen uit dat zandpilaren dicht bij de kwelbuizenlinie weinig uit maken, terwijl de invloed verder van de linie groot is. Zonder zandpilaren zou er mogelijk kwel op kunnen treden.  
   
Het kwelsysteem heeft periodieke monitoring nodig om optimaal te functioneren. In het monitoringsprotocol werd vastgesteld dat het meetnet al paraat moet zijn voordat de bres gemaakt is zodat er een goede nul-situatie in het systeem opgeslagen is. De kwelvoorziening werd 2 weken na het maken van de bres in werking gezet, terwijl het meten een maand voor het maken van de bres begon. Tot eind 2015 werd de kwelvoorziening geoptimaliseerd, hierna werd periodiek gemonitord.
+
Het kwelsysteem heeft periodieke monitoring nodig om optimaal te functioneren. In het monitoringsprotocol werd vastgesteld dat het meetnet klaar moest zijn voorafgaand aan het maken van de bres, zodat een goede nul-situatie in het systeem kon worden opgeslagen. De kwelvoorziening werd 2 weken na het maken van de bres in werking gezet, terwijl het meten een maand vóór het maken van de bres begon. Tot eind 2015 werd de kwelvoorziening geoptimaliseerd, hierna werd periodiek gemonitord.
   
 
{{Nocite|resource=File:KwelvoorzieningDeltaresPerkpolder.pdf|name=Kwelvoorziening Perkpolder}}
 
{{Nocite|resource=File:KwelvoorzieningDeltaresPerkpolder.pdf|name=Kwelvoorziening Perkpolder}}
Regel 49: Regel 49:
 
|Paragraph subheading="Het Weeltje"
 
|Paragraph subheading="Het Weeltje"
 
|Paragraph collapsible=Nee
 
|Paragraph collapsible=Nee
|Paragraph=Bij de aanvraag van de ontheffing van de Flora & Faunawet kwam naar voren dat het leefgebied van een uil in het plangebied verstoord zou worden. Ter compensatie is twee hectare aan grond opgekocht ten zuiden van het plangebied. In dit gebied werd na afloop van het Natuurcompensatie Perkpolder project een gebied aangelegd ter compensatie van de natuurverlies. Het gebied is in samenwerking met de omwonenden ingericht.
+
|Paragraph=Bij de aanvraag van de ontheffing van de Flora & Faunawet kwam naar voren dat het leefgebied van een uil in het plangebied verstoord zou worden. Ter compensatie werd twee hectare grond opgekocht ten zuiden van het plangebied. Hier werd na afloop van het project een gebied aangelegd ter compensatie van de natuurverlies. Het gebied werd in samenwerking met de omwonenden ingericht.
 
}}
 
}}
   
 
{{VN query}}
 
{{VN query}}

Versie van 25 jan 2016 om 16:52

Perkpolder Natuurcompensatie Ecologie
Dijkvak Perkpolder Natuurcompensatie
OM werkproces stap c) Ecologie

Activity IOR



75 hectare nieuwe natuur

Het project werd opgezet om herhaaldelijk natuurverlies in de Westerschelde tegen te gaan. Dit betekende dat er 75 hectare aan nieuw natuurgebied gemaakt moesten: 35 hectare vanuit de provincie en 40 hectare vanuit het rijk.

Om de ecologie in het gebied op te starten, werden aanpassingen gemaakt om de groei te bevorderen. Er werden betonzuilen gebruikt met een (eco-)toplaag om de aangroei van gebiedseigen planten te bevorderen. Aan de voet van de kleidijk werd gepenetreerd breuksteen geplaatst om beschermde soorten aan te trekken. Tevens werd er in het gebied gestrooid met zaden van gebiedseigen planten, waaronder de zaden van rode-lijstsoorten. Meer informatie hierover is te vinden in paragraaf 7.5 van het bronbestand.

Het natuurgebied zou aanvankelijk na oplevering geschonken worden aan Staatsbosbeheer. In 2015 werd bekend dat dit niet door zou gaan als gevolg van nieuwe regels binnen Rijkswaterstaat. Het buitendijks natuurgebied werd gezien als een strategische locatie. In het nieuwe beheer doet Rijkswaterstaat het gebed niet van de hand, tenzij middels een aanbesteding. In eerste instantie zou sprake geweest zijn van een gift, maar vanwege het nieuwe beleid kon dit niet doorgaan. Staatsbosbeheer was niet bereid om het gebied over te kopen.



Kwelvoorziening

Om de grote zoute kwel in het gebied tegen te gaan werden kwelsystemen aangelegd, opgesteld door Deltares. Het systeem werd in de loop van het project herzien, maar uiteindelijk werd met Deltares in een second opinion gekozen voor verticale drainage.

Het kwelsysteem bestaat uit een systeem van verticale kwelbuizen langs waterkeringen B en C. Het kwelsysteem is ingericht op basis van vrij verval. De kwelbuizen voeren water af uit het eerste watervoerende pakket. De kwelbuizen zijn aan elkaar gekoppeld en de werking is regelbaar met zogenaamde regelputten. In totaal zijn er 61 verticale kwelbuizen aangelegd die 17 meter diep gaan. Het systeem zorgt ervoor dat het de zoetwaterbel onder het gebied in stand wordt gehouden, zodat geen toename van de stijghoogte ontstaat. Door de regelputten te koppelen zijn de onderhoudskosten lager. Tevens is het systeem makkelijker te vervangen dan dieptedrainage, het is robuuster, het plaatsen van extra kwelbuizen is makkelijker, de regelputten zijn kleiner en er is minder kans op lekkage. Een nadeel is dat de aanlegkosten hoger zijn.

Opstelling van de kwelbuizen
Dwarsdoorsnede van het kwelsysteem

De volgende specificaties zijn gebruikt in de optimalisatie:

  • Westelijke sloot: putafstand 25 m, putdiameter 0.25 m, filterlengte 5 m, putdebiet 5.99 m3/d, extra slootdebiet 0.24 m2/d
  • Oostelijke sloot: putafstand 17 m, putdiameter 0.25 m, filterlengte 10 m, putdebiet 8.27 m3/d, extra slootdebiet 0.49 m2/d.

Bij het ontwerp zijn proeven uitgevoerd met modellen om te invloed van eventuele ‘zandpilaren’ te testen. De resultaten wezen uit dat zandpilaren dicht bij de kwelbuizenlinie weinig uit maken, terwijl de invloed verder van de linie groot is. Zonder zandpilaren zou er mogelijk kwel op kunnen treden.

Het kwelsysteem heeft periodieke monitoring nodig om optimaal te functioneren. In het monitoringsprotocol werd vastgesteld dat het meetnet klaar moest zijn voorafgaand aan het maken van de bres, zodat een goede nul-situatie in het systeem kon worden opgeslagen. De kwelvoorziening werd 2 weken na het maken van de bres in werking gezet, terwijl het meten een maand vóór het maken van de bres begon. Tot eind 2015 werd de kwelvoorziening geoptimaliseerd, hierna werd periodiek gemonitord.

Delares maakte in maart 2016 een informatieve video over de kwelvoorziening.


Het Weeltje

Bij de aanvraag van de ontheffing van de Flora & Faunawet kwam naar voren dat het leefgebied van een uil in het plangebied verstoord zou worden. Ter compensatie werd twee hectare grond opgekocht ten zuiden van het plangebied. Hier werd na afloop van het project een gebied aangelegd ter compensatie van de natuurverlies. Het gebied werd in samenwerking met de omwonenden ingericht.



De View-Navigation (VN) pagina's.

HZ University of Applied Sciences
Rijkswaterstaat, Ministerie van Infrastructuur en Milieu
Projectbureau Zeeweringen
Waterschap Scheldestromen
Provincie Zeeland
Deltares