Perkpolder Natuurcompensatie Gebiedsinrichting: verschil tussen versies

Versie van 28 aug 2015 om 14:14

Gebiedsinrichting

De verschillende zones van het natuurgebied

Voor de inrichting van het gebied werd in februari 2007 een workshop gehouden voor medewerkers van Rijkswaterstaat (bouwdienst, Dienst Zeeland, Rijksinstituut voor Kust en Zee), provincie Zeeland en waterschap Zeeuws-Vlaanderen. In deze workshop kwam naar voren dat alleen een bres graven zonder ingrepen in het gebied (niet ontgraven en dijkjes behouden) niet optimaal zou zijn. Het gevolg zou zijn dat de natuur zich nauwelijks zou kunnen ontwikkelen, wat weer gevolgen zou hebben voor de uiteindelijke efficiëntie van de 75 hectare. Door kreken te graven en de oude dijken weg te halen zou de efficiëntie van het getijdengebied worden vergroot. Aanvankelijk zou het gebied onder water staan, en door sedimentatie zouden schorren langs de dijken ontstaan. Tevens werd een deel van het gebied afgegraven tot gemiddeld laagwaterstand om een extra ecotoop toe te voegen. Om een ongestoorde ontwikkeling te garanderen, zou het gehele gebied worden afgesloten voor het publiek. Alleen vanaf de dijk zou het gebied bekeken kunnen worden.

Voor het gebiedsontwerp werden drie soorten slikken en schorren verwacht:

• Estuaria – Rivierdalen in het overgangsgebied tussen zee en rivier
• Schorren met slijkgrasvegetatie – Begroeiing die periodiek onderloopt, gedomineerd door Engels Slijkgras
• Atlantische schorren – Buitendijkse graslanden die regelmatig met zeewater overspoeld raken

Ongeacht de uitwerking van de uiteindelijke natuurgebied heeft het een belangrijke ecologische functie. De evolutie van het gebied is nu nog onzeker en de uiteindelijke uitwerking van het natuurgebied zal pas over jaren bekend zijn .

In het gebied werd een onderscheid gemaakt tussen drie zones:

• Zone 1: -1,50 m NAP, 10,0m breedte op de bodem
• Zone 2: -1,25 m NAP, 5,0m breedte op de bodem
• Zone 3: -1,00 m NAP, 2,5m breedte op de bodem.

Het ontwerp van deze zones moest ervoor zorgen dat het gebied meteen na de doorbraak zich ging ontwikkelen tot het gewenste natuurgebied.