Zuidhoek Zierikzee uitvoering: verschil tussen versies

Versie van 28 jan 2016 om 14:41

Aan het werk bij de Zeelandbrug

Sprong in Hillblocks

Aanleg fietspad

Tussen de Zeelandbrug en Zierikzee lag een doorgaande fietsroute. Het projectbureau gebruikte deze fietsroute voor het aan- en afvoeren van materialen over de weg. Het legde daarom in overleg met het waterschap en de provincie (als wegbeheerder) een nieuw fietspad aan vanaf de Zeelandbrug over de kruin van de dijk achter de parkeerplaats van het restaurant bij de Zeelandbrug. Tijdens het aanleggen van dit fietspad kwam het projectbureau stroom- en signaalkabels en rioleringsbuizen tegen, die niet op tekeningen aangegeven stonden. Deze kabels en buizen moesten verlegd worden. Als ze wel op tekeningen hadden gestaan, had het projectbureau dat voorafgaand aan de werkzaamheden met de eigenaren van de kabels en buizen kunnen afstemmen. Nu moest dat tijdens de uitvoering, waardoor de werkzaamheden tijdelijk stillagen. Daardoor liep projectbureau Zeeweringen al in de beginfase van het project vertraging op.

Grondverbetering langs havenkanaal

Voor de dijkversterking langs het havenkanaal zou projectbureau Zeeweringen volgens onderzoeken vooraf de bestaande kleilaag op de meeste plaatsen in het traject kunnen hergebruiken. Toen de aannemer daar startte met het afgraven van de grond bleek de kwaliteit ervan heel slecht te zijn. Het projectbureau paste het profiel van de dijk dusdanig aan, dat de aannemer zoveel mogelijk grond opnieuw kon gebruiken. Daarnaast zette het projectbureau twee partijen grond in die over waren uit voorgaande dijkversterkingen. Aanvullend kocht het nog zo’n 30.000 kuub klei in. Het nauwelijks kunnen hergebruiken van de bestaande klei leidde tot vertraging en extra kosten.

Lessons Learned

Achteraf concludeerde projectbureau Zeeweringen dat de uitvoering van het grondonderzoek beter had gekund. Waarschijnlijk werden er teveel grondmonsters samengevoegd tot één grondmonster, waardoor een vertekend beeld ontstond.

Onbekende kabel

In de dijk langs het havenkanaal bleek een ondergrondse kabel te liggen in de lengterichting van de dijk. De kabel stond niet op tekeningen. Ook bij het waterschap, de gemeente en het Klic (Kabels en Leidingen Informatie Centrum) was geen informatie over de kabel beschikbaar. Projectbureau Zeeweringen liet metingen verrichten om vast te stellen wat voor een soort kabel het was. Daaruit bleek dat er geen (hoog)spanning op stond of signalen doorheen gingen. De gemeente besloot naar aanleiding van deze metingen dat de kabel geen waarde had. Toen daar duidelijkheid over was, wist projectbureau Zeeweringen dat het geen maatregelen hoefde te treffen om de kabel te beschermen en kon het de graafwerkzaamheden op de dijk vervolgen.

Tweede onbekende kabel

Toen projectbureau Zeeweringen startte met de graafwerkzaamheden voor het aanleggen van de kreukelberm trof het een oud scheepswrakje voor het dijkvak. Uit onderzoek van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed bleek dat het wrakje geen cultuurhistorische waarde had en dat het verwijderd mocht worden. Bij de berging van het wrakje stuitte het projectbureau op nog een onbekende kabel, die niet op tekeningen aangegeven stond. Na het volgen van de dan te doen gebruikelijke procedure, meldde zich geen eigenaar en verwijderde het projectbureau de kabel over de lengte waar hij in de weg lag.

Glasvezelkabel

Vlakbij de Zeelandbrug doorkruisen belangrijke glasvezelkabels van KPN vanuit de Oosterschelde de dijk. Projectbureau Zeeweringen nam ter hoogte van deze kabels beschermde maatregelen, zodat de kabels niet zouden beschadigen als gevolg van de dijkversterkingswerkzaamheden.

Oeverval

Bij de aanleg van glasvezelkabels van KPN in 1999 spoelde een deel van het talud vlakbij de Zeelandbrug in de Oosterschelde. Om te voorkomen dat dit opnieuw zou gebeuren, overlaagde projectbureau Zeeweringen de dijkbekleding van gepenetreerde breuksteen op dat deel van de dijk opnieuw met gepenetreerde breuksteen in plaats van met betonzuilen. Het gebruikte daarvoor geen zware machines, zodat de kans op afschuiving nihil was.

Asbest

In een deel van het dijktraject bleek asbestverdacht materiaal onder de oude dijkbekleding te zitten. Naar aanleiding daarvan moet projectbureau Zeeweringen een uitgebreid onderzoek laten uitvoeren naar de mogelijke aanwezigheid van asbest in het hele dijktraject. Gedurende het onderzoek dekte projectbureau Zeeweringen het gevonden asbest af met rijplaten, zodat de aannemer zijn werkzaamheden op de dijk kon vervolgen. Uit het onderzoek bleek dat de hoeveelheid gevonden asbest gering was. Het projectbureau voerde de asbest af als chemisch afval.

Aanvoer breuksteen

Projectbureau Zeeweringen ondervond problemen met de aanvoer van breuksteen vanuit België en Duitsland als gevolg van de lage waterstand in de rivieren. Daardoor waren er niet voldoende schepen beschikbaar voor de aanvoer van die stenen.

Verschillende Hillblocks

Door optimalisatie in het ontwerp waren verschillende hoogtes van de Hillblocks opgenomen in een dwarsprofiel. Het hoogteverschil tussen de zuilen was echter zo groot dat de voet van de ene zuil bijna in de uitholling van de ander zuil kwam. Hierdoor bestond de kans op uitspoelen van invoeg- en filtermateriaal. De aannemer kwam met het voorstel om vloeibare voegmortel te gebruiken om daarmee het inwas- en filtermateriaal vast te leggen zonder dat dit zichtbaar zou worden (zoals bij ingieten met gietasfalt het geval zou zijn); het voegmateriaal kan namelijk met een lans tussen de zuilen worden ingebracht.