Zeegras Bepalen lichtbeschikbaarheid

Zeegras Bepalen lichtbeschikbaarheid
Context	Zeegras Restauratie en conservering van zeegras
Decompositie type	IOR

Figuur 3: Distributiemogelijkheden bij een extinctiecoëfficiënt van 0.8 m^-1 en de daadwerkelijk begroeide delen in de jaren 30. Ruim 46% van het totale oppervlakte was geschikt, 12% van alle geschikte gebieden was begroeid. De zeegrasvelden die buiten de kaart liggen (op Texel en in de Zuiderzee), zijn niet meegenomen in de berekeningen (Van der Heide et al. 2006).

.

De dieptedistributie van robuust groot zeegras uit de jaren 30 is onderzocht aan de hand van de dieptekaart uit 1930. De totale oppervlakte van de zeegrasvelden in de westelijke Waddenzee bedroeg ± 10778 ha. Inclusief de velden buiten de dieptekaart was de totale oppervlakte ± 11900 ha. 90 procent van de zeegrasbedden kwam voor bij een diepte tussen 0,5 m en 2,4 m onder NAP. Dit komt overeen met respectievelijk 0,2 m boven en 1,8 m onder gemiddeld laagwater. Ruim 86% van de velden viel nooit droog. De gemiddelde diepte van de velden lag op 1,1 m onder NAP oftewel 0,5 m onder gemiddeld laagwater. Op basis van verschillende literatuurbronnen en -data wordt geconcludeerd dat de minimum hoeveelheid benodigd licht ongeveer 15% bedraagt van het licht aan het wateroppervlak (Tabel 1). Rekening houdend met deze tolerantiegrens en aangenomen dat 5% van de populatie aan beide zijden van de dieptegrens niet stabiel is geweest (de ‘middelste’ 90% (0,5 – 2,4 m) wordt als stabiel beschouwd), is de extinctiecoëfficiënt in de zeegrasvelden 0,8 m^-1 geweest (kolonisatiediepte 2,4 m). Figuur 3 laat zien wat de kolonisatiemogelijkheden waren in de jaren 1930, gebaseerd op de diepte, droogvalduur, en een extinctiecoëfficiënt van 0.8 m-1. Ruim 46% van de totale oppervlakte was geschikt. 12% van de voor kolonisatie geschikte gebieden was ook daadwerkelijk begroeid.

Tabel: 1: Overzicht van enkele literatuurwaarden over de minimum hoeveelheid benodigd licht van ondergedoken Groot zeegras Zie voor de bronnen (Van der Heide *et al.* 2006)..
Locatie	Getij (ja/nee)	Extinctiecoëfficiënt (m^-1)	Maximum kolonisatiediepte (m)	% oppervlaktelicht (transmissie)
Grevelingenmeer	nee	0.5	4.1	15.8
Deense Estuaria	nee	0.47	4	15.3
Roscoff	ja	0.49	4	14.1
Literatuur	nee	1.5	0.8 – 1.3	11 – 25
	beide	-	-	15.6
	ja	-	-	19.8

Huidige Situatie

Figuur 4: De relatie tussen diepte (D) en extinctiecoëfficiënt (k) voor de periodes 2003 – 2005 (A) en 1996 – 2000 (B) in het groeiseizoen. Extinctiecoëfficiënten uit de periode 1996 – 2000 zijn berekend uit de Secchi-dieptes. De gefitte formules zijn Michaelis-Menten vergelijkingen: k = a.h_D/(h_D+D). De correlatiecoëfficiënten (R²) voor figuur 4A en 4B bedragen respectievelijk 0,82 en 0,73, dat wil zeggen dat 82 en 73% van de variatie in de extinctie verklaard wordt met de diepte. De waarden voor a waren 9,1 en 11,7 m^-1. Voor h_D bedroegen de waarden respectievelijk 3,0 en 1,9 m. Maximum kolonisatiediepte is 0,2 m onder NAP voor beide formules.(Van der Heide et al. 2006).

.

Van der Heide et al. (2006). vonden geen duidelijke ruimtelijke trend tussen de extinctiecoëfficiënt en de verschillende meetlocaties. Tussen de diepte en de extinctie bestond echter wél een goed verband (Figuur 4 A en B). De relatie tussen uitdoving en diepte kan worden beschreven met een Michaelis-Menten vergelijking: k = a.h_D/(h_D+D) waarbij k de extinctie (m^-1) is, a de extinctie bij NAP (m^-1), h_D de halfwaarde (m) en D de diepte. Combinatie van de tolerantiegrens (15% licht), de gevonden Michaelis-Mentenvergelijkingen en de wet van Lambert-Beer (zie ook Van der Heide et al. (2006). voor achterliggende berekeningsmethode) geeft een maximum kolonisatiediepte van 0,2 m onder NAP voor Figuur 4A en B. De meest gunstige laagwaterstand bedraagt echter al ruim 0,7 m onder NAP (Figuur 5). Het zeegras kan op basis van de uitdrogingsgrens slechts koloniseren tot 0,2 m boven de laagwaterstand. Uit de resultaten moet dus worden opgemaakt dat er op basis van getij, diepte en troebelheid momenteel geen ontwikkeling van robuust groot zeegras mogelijk is in de Nederlandse Waddenzee.

Figuur 5: Overzicht van de gemiddelde laagwaterstand per wantij (in cm) in de Waddenzee na de aanleg van de Afsluitdijk. (Van der Heide et al. 2006).

.

De View-Navigation (VN) pagina's.

Zeegras Bepalen lichtbeschikbaarheid VN

De links naar andere pagina's.

Produceert
Consumeeert
Onderdeel van	Zeegras Sublitoraal groot zeegras
Instantie van
Betreft

Connectie.

Connectie type	seq
Connecteert naar	Zeegras Bepalen zoutgehalte
Conditie
Opmerkingen

De pagina's die linken naar deze pagina.

Dit element heeft geen subelementen. Naar dit element wordt niet geconnecteerd.