Om te onderzoeken of er inderdaad geen effect op de donorpopulatie op was getreden, is er in 2011 en 2012 onderzoek gedaan op de donorlocaties. Een kwantitatieve bemonstering van de oogstplekken is te arbeidsintensief en daarom is een alternatieve methode ontwikkeld door te kijken naar de exploitatie van de locaties door watervogels. De eindconclusie na twee jaar monitoring was dat het oogsten van grootzeegrasscheuten geen ecologische schade heeft toegebracht aan de donorpopulatie. Zie voor een uitgebreide beschrijving van de monitoring: Van Duren et al 2013, blz. 12-15.
Referenties
- Eelgrass restoration in the Dutch Wadden Sea, Methodology and first results, Duren, L.A. van, M.M. van Katwijk, J. Heusinkveld en K. Reise, Deltares, oktober 2012.
Zie ook
- Herstelmaatregel groot zeegras in de Nederlandse Waddenzee Haalbaarheid van de doelstellingen onder de Kaderrichtlijn Water
- Zeegrasproef Waddenzee, Grootschalig zeegrasherstel in de Nederlandse Waddenzee door middel van zaadverspreiding Plan van aanpak
- Plan van aanpak risicomonitoring Roggenplaatsuppletie Monitoring effecten op de nabijgelegen mosselkweekpercelen
- Verkenning kansen schelpdierkweek Veerse Meer
- Inzaaien groot zeegras in de Waddenzee
- Monitoringsplan Grevelingenmeer, Flakkeese spuisluis en Brouwerssluis
- Projectplan RAAK PRO HZ Meer Waarde met Mosselen
- Monitoringsplan Roggenplaatsuppletie
- Zoetwaterrapportage 2012, Op weg naar een duurzame zoetwatervoorziening in de Zuidwestelijke Delta
- C017.21bijgewerktT0 Rapport Roggenplaat Monitoring T0 rapportage 2021 final.pdf
