Voor de Nederlandse Waddenzee is een selectieprocedure ontwikkeld waarmee geschikte groeiplaatsen voor Zostera marina kunnen worden geïdentificeerd. Ze is gebaseerd op factoren als sedimentsamenstelling, droogvalduur, stroomsnelheid en golfbeweging die in een GIS-kaart gecombineerd zijn (De Jonge et al. 2000).
Valle et al. (2013) gebruikten een Species Distribution Model (SDM) om de meest geschikte groeiplaats te bepalen van Zostera marina in het Eems-estuarium. De verspreidingsgegevens over een periode van veertien jaar werden gebruikt in de modellen, om bijvoorbeeld het kerngebied te bepalen, waar de soort twee derde van de tijd was voorgekomen. Deze methodologie is goed in te zetten om een realistische voorspelling te geven bij de bescherming van estuariene soorten met een hoge populatiedynamiek, zoals zeegras.
Ook in Denemarken is een model ontwikkeld dat in staat is om potentieel succesvolle gebieden voor zeegrasherstel te identificeren. Het model combineert de volgende factoren die zeegrasherstel hinderen: ontbreken van mogelijkheden om in het sediment te wortelen, stress door macroalgen, losraken van zaailingen door golven en stroming en begraven van zaailingen en zaden door wadpieren (Kuusemäe et al. 2013).
Adam et al. (2018) ontwikkelden een model dat gebruikmaakt van de verblijftijd van het water, de verticale sedimentatiesnelheid en de hoeveelheid licht. Het model voorspelt wanneer er een bistabiele situatie optreedt, een met en een zonder zeegras. De bistabiele situatie is afhankelijk van de grootte van het zeegrasveld en kan daarom ook gebruikt worden om de minimumgrootte van een potentieel succesvolle zeegrasaanplant te bepalen.
Een veldstudie aan de Zweedse noordkust liet zien dat ondanks de verbeterde waterkwaliteit de maximale diepte waarbij zeegras voorkomt is verminderd met 1,5-2,3 m. De oorzaak is een verminderd doorzicht door lokale resuspensie van sediment dat voorheen door het zeegrasbed werd vastgehouden. Daarenboven zorgen drijvende algenmatten ervoor dat restauratie noch herstel op deze plaatsen plaatsvindt (Moksnes et al. 2018).
Het succes van twee grote restauratieprojecten in de VS door middel van inzaaien bleek afhankelijk te zijn van de locatie, hetgeen aantoonde dat zorgvuldige afweging van de locatiespecifieke kenmerken essentieel is (Golden et al. 2010).
Referenties
- Water residence time controls the feedback between seagrass, sediment and light: Implications for restoration, Adam, M., M. Ghisalberti, R. Lowede, D. Callaghan, M. Baird, 2018.
- Large-Scale Zostera marina (eelgrass) Restoration in Chesapeake Bay, Maryland, USA. Part II: A Comparison of Restoration Methods in the Patuxent and Potomac Rivers, Golden, R., Busch, K., Karrh, L., Parham, T., Lewandowski, M., 2010.
- Policy plans and management measures to restore eelgrass (Zostera marina L.) in the Dutch Wadden Sea, Jonge de, V.N., de Jong, D.J., van Katwijk, M.M., 2000.
- Modelling stressors on the eelgrass recovery process in two Danish estuaries, Kuusemäe, K., Rasmussen, E.K., Canal-Vergés, P., Flindt, M.R., 10 augustus 2016.
- Local Regime Shifts Prevent Natural Recovery and Restoration of Lost Eelgrass Beds Along the Swedish West Coast, Moksnes, P.-O., Eriander, L., Infantes, E., Holmer, M., 2018.
- Comparing the performance of species distribution models of Zostera marina: Implications for conservation, Valle, M., van Katwijk, M.M., de Jong, D.J., Bouma, T.J., Schipper, A.M., 2013.
Zie ook
- Zeegrasproef Waddenzee, Grootschalig zeegrasherstel in de Nederlandse Waddenzee door middel van zaadverspreiding Plan van aanpak
- Zeegras in de Waddenzee, Rol in de Waddenzee en in Nederland, kansen in de toekomst en wettelijk kader
- Trendanalyse van zeegrasverspreiding in de Nederlandse Waddenzee 1988-2003
- Herintroductie van Groot zeegras in de westelijke Waddenzee (2002-2006), Inventarisatie van bestaande kennis, selectie van locaties en plan van aanpak.
- Kansenkaart Zeegras Waddenzee
- Herintroductie van groot zeegras (Zostera marina) in de westelijke Waddenzee (2002-2005)
- Herintroductie Zostera marina in de westelijke Waddenzee (2002-2006) Resultatenrapportage activiteiten 2002
- Herstelmaatregel groot zeegras in de Nederlandse Waddenzee Haalbaarheid van de doelstellingen onder de Kaderrichtlijn Water
- Mogelijkheden van Stabilisatietechnieken bij zeegrastransplantatie, Bureaustudie
- Een ecologisch profiel van zeegras, en de verspreiding in Nederland
