Zeegras Zoutgehalte Waddenzee

Zeegras Zoutgehalte Waddenzee
Context Zeegras Ecologie van zeegras
Type Condition
Decompositie type IOR



Figuur 1: De standaarddeviatiekaart voor saliniteit in het groeiseizoen. De kaart is verkregen door interpolatie tussen de punten op de kaart. Het getal bij elk punt is de lokale standaarddeviatie (Van der Heide et al. 2006).


Hoewel groot zeegras over een brede range van zoutgehaltes (5 – 42‰) voorkomt, lijken waarden tussen 10 en 30‰ optimaal. Hoge zoutgehaltes (30 – 32‰) hebben een negatief effect op de vestiging en de uitbreiding van groot zeegras. Over de effecten van zoutgehalte op klein zeegras is minder bekend (zie ook de informatie over zoutgehalte). Sinds de afsluiting van de Zuiderzee is het zoutgehalte in de westelijke Waddenzee gedaald. Ook is de lengte van de zoet-zoutgradiënt achter de spuisluizen in de Afsluitdijk veel kleiner dan de gradiënt ten tijde van de open uitmonding van de IJssel in de Waddenzee. Een enigszins lager zoutgehalte lijkt niet ongunstig voor zeegras. Zowel momenteel als in het verleden lijkt het voorkomen van zeegras in de Waddenzee gekoppeld aan de nabijheid van uitstroom van zoet water. Behalve tot een verlaging van het zoutgehalte en een kortere zoet-zoutgradiënt heeft de aanleg van de Afsluitdijk, door het spuibeheer, ook geleid tot grotere fluctuaties (zoetwaterschokken) in het zoutgehalte (Figuur 1). Hiervan wordt een negatief effect op de groei en ontwikkeling van zeegras verwacht (Wanink en Van der Graaf 2008).




De View-Navigation (VN) pagina's.


De links naar andere pagina's.

Onderdeel van Zeegras Ecologie van zeegras in de Waddenzee
Instantie van
Betreft


De pagina's die linken naar deze pagina.

HZ University of Applied Sciences
Rijkswaterstaat, Ministerie van Infrastructuur en Milieu
Projectbureau Zeeweringen
Waterschap Scheldestromen
Provincie Zeeland
Deltares