Bij de kweek van mosselen en oesters op bodempercelen is het uitgangsmateriaal opgevist van wilde mosselzaadbanken of afkomstig van invanginstallaties (mosselzaadinvanginstallaties, oesterbroedinvang) of hatcheries (broedhuizen). De kweek vindt plaats op gehuurde of gepachte percelen of percelen die in eigendom zijn. Het zaaigoed wordt in bepaalde dichtheden op het perceel uitgezaaid voor uitgroei tot consumptieformaat.
Door middel van kweekmaatregelen probeert de kweker de opbrengst te optimaliseren. Dat wil zeggen het minimaliseren van de uitval (door predatie en wegspoelen) en maximaliseren van de groei (die afhankelijk is van stress en lokale voedselomstandigheden). Zo kan de kweker gedurende de opkweekperiode bijvoorbeeld in de winter de schelpdieren verplaatsten naar beschuttere gebieden. Daarnaast proberen kwekers hun schelpdieren tegen predatie te beschermen door regelmatig selectief te vissen op bijvoorbeeld zeesterren (figuur 1) of oesterboorders.
De juiste vorm van schelp is bij oesters van belang voor de marktwaarde. Daarom worden met de oesterkor regelmatig de groeiranden van de oesters afgebroken om een goede cup-shaped oestervorm te krijgen.
Zie ook
- Kennis- en onderzoeksagenda voor de Nederlandse oestersector
- Leren leven met de oesterboorder
- Risicobeeld oestertransporten in relatie tot mariene invasieve exoten
- Synthese perspectief binnendijkse kweek
- Brochure inaugurele rede Jeroen Wijsman
- Uitgangspuntennotitie voor commerciële schelpdierkweek in het Veerse Meer
- Passende Beoordeling ten behoeve van experimentele oesterkweek op Windgat percelen in de Kom van de Oosterschelde
- Passende Beoordeling ten behoeve van experimentele oesterkweek in het litoraal van de Kom Oosterschelde
- Leven met Zout.pdf
- Passende Beoordeling ten behoeve van experimentele oesterkweek op Windgat percelen in de Kom van de Oosterschelde(1)
