| Zeegras Selectie van geschikte groeiplaatsen | |
|---|---|
| Context | Zeegras Restauratie en conservering van zeegras |
| Decompositie type | IOR |
Voor de Nederlandse Waddenzee is een selectieprocedure ontwikkeld waarmee geschikte groeiplaatsen voor Zostera marina kunnen worden geïdentificeerd. Ze is gebaseerd op factoren als sedimentsamenstelling, droogvalduur, stroomsnelheid en golfbeweging die in een GIS-kaart gecombineerd zijn (De Jonge et al. 2000).
Valle et al. (2013) gebruikten een Species Distribution Model (SDM) om de meest geschikte groeiplaats te bepalen van Zostera marina in het Eems-estuarium. De verspreidingsgegevens over een periode van veertien jaar werden gebruikt in de modellen, om bijvoorbeeld het kerngebied te bepalen, waar de soort twee derde van de tijd was voorgekomen. Deze methodologie is goed in te zetten om een realistische voorspelling te geven bij de bescherming van estuariene soorten met een hoge populatiedynamiek, zoals zeegras.
Ook in Denemarken is een model ontwikkeld dat in staat is om potentieel succesvolle gebieden voor zeegrasherstel te identificeren. Het model combineert de volgende factoren die zeegrasherstel hinderen: ontbreken van mogelijkheden om in het sediment te wortelen, stress door macroalgen, losraken van zaailingen door golven en stroming en begraven van zaailingen en zaden door wadpieren (Kuusemäe et al. 2013).
Adam et al. (2018) ontwikkelden een model dat gebruikmaakt van de verblijftijd van het water, de verticale sedimentatiesnelheid en de hoeveelheid licht. Het model voorspelt wanneer er een bistabiele situatie optreedt, een met en een zonder zeegras. De bistabiele situatie is afhankelijk van de grootte van het zeegrasveld en kan daarom ook gebruikt worden om de minimumgrootte van een potentieel succesvolle zeegrasaanplant te bepalen.
Een veldstudie aan de Zweedse noordkust liet zien dat ondanks de verbeterde waterkwaliteit de maximale diepte waarbij zeegras voorkomt is verminderd met 1,5-2,3 m. De oorzaak is een verminderd doorzicht door lokale resuspensie van sediment dat voorheen door het zeegrasbed werd vastgehouden. Daarenboven zorgen drijvende algenmatten ervoor dat restauratie noch herstel op deze plaatsen plaatsvindt (Moksnes et al. 2018).
Het succes van twee grote restauratieprojecten in de VS door middel van inzaaien bleek afhankelijk te zijn van de locatie, hetgeen aantoonde dat zorgvuldige afweging van de locatiespecifieke kenmerken essentieel is (Golden et al. 2010).
De View-Navigation (VN) pagina's.
De links naar andere pagina's.
| Produceert | |
|---|---|
| Consumeeert | |
| Onderdeel van | Zeegras Restauratie van zeegras door inzaaien en planten |
| Instantie van | |
| Betreft |
Connectie.
| Connectie type | seq |
|---|---|
| Connecteert naar | Zeegras Zaaien van zeegraszaad |
| Conditie | |
| Opmerkingen |
Connectie.
| Connectie type | seq |
|---|---|
| Connecteert naar | Zeegras Planten van zeegras |
| Conditie | |
| Opmerkingen |
De pagina's die linken naar deze pagina.
Dit element heeft geen subelementen. Naar dit element wordt niet geconnecteerd.
