Stratificatie

In het Veerse Meer kwam ’s zomers gelaagdheid (stratificatie) voor in de langgerekte, diepe, voormalige getijde-geul. Om het waterpeil te verhogen van winter- naar zomerpeil werd (zwaarder) zout water uit de Oosterschelde ingelaten, waarmee een zout-stratificatie met twee lagen water ontstond. De bovenlaag had weinig uitwisseling met de onderlaag, en door zuurstof verbruikende afbraakprocessen van de algen van de voorjaarsbloei nam de zuurstofconcentratie in de onderlaag af. Onder de spronglaag was er geen licht voor waterplanten om voor zuurstof te zorgen. Daardoor nam het zuurstofgehalte in de onderlaag af tot lage concentraties of zelfs tot zuurstofloosheid. In het oostelijk deel van het Veerse Meer kwam het gehele jaar stratificatie voor.; in het middendeel vanaf het voorjaar, terwijl in het westelijk deel geen zoutstratificatie optrad. Hoewel er in het westelijk deel van het Veerse Meer dus geen sprake was van gelaagdheid, trad ook hier zuurstofuitputting op in de diepere waterlaag, als gevolg van de lage dynamiek. Hierdoor was er geen aanvoer van zuurstof naar de diepere waterlagen door horizontale of verticale menging. De diepte waarop zuurstofloosheid zich manifesteerde, varieerde vanaf -5 m NAP tot -7 m NAP tot aan de bodem. Boven ruim eenderde van het bodemoppervlak was het water op deze diepten zuurstofloos (<2 mg/l). Vooral 2003 was extreem, met al begin mei zuurstofloosheid op geringe diepte. Ook in de put bij Vrouwenpolder, waar normaliter geen zuurstofloosheid optrad, werd gedurende de gehele zomer zuurstofloosheid geconstateerd (Prins en Vergouwen 2015).

Zie verder:

Referenties

Bekkenrapport Veerse Meer 2000-2014, ten behoeve van evaluatie peilbesluit, Prins, T.C. en S.A. Vergouwen (red.), Deltares, oktober 2015.

Stratificatie

Zie ook