Restauratie van schelpdierhabitats en die van oesters in het bijzonder zijn meestal uitgevoerd om de commerciële en recreatieve productie van schelpdieren te bevorderen. In de laatste jaren echter worden de ecosysteemdiensten van oesters in de restauratieprojecten erkend en leiden de projecten tot het herstellen van het natuurlijk kapitaal dat in staat is om zowel de visserij als een gezond natuurlijk ecosysteem in stand te houden (Brumbaugh et al., 2006). Er wordt bijvoorbeeld van uitgegaan dat de productie van rifbewonende vissen en schaaldieren beperkt worden door de aanwezigheid van oesterriffen in het Zuidoosten van de Verenigde Staten (Peterson et al., 2003).
Coen and Luckenbach (2000) formuleren zes voorwaarden voor een succesvol restauratieproject: (1) voldoende driedimensionaal materiaal dat een substraat voor de oesters levert, (2) op plaatsen met een voldoende aanvoer van oesterlarven, (3) goede waterkwaliteit, (4) beperking van oogstmethodes die de habitat beschadigen, (5) beperking van oogstmethodes die de populatie overexploiteren, en (6) aanwezigheid van voldoende oudere exemplaren oesters die het mogelijk maken dat er ziekteresistente stammen zullen ontstaan (zie ook de tabel).
| Bronnen van stress | Oorzaken | Strategieën voor restauratie |
|---|---|---|
| Mortaliteit door visserij | Overmatige vangst en destructieve vismethoden | Vangstvrije gebieden of reservaten: vermindert ook de invloed op de vangst van andere benthische soorten (Powers et al., 2009). Verminderen of veranderen van de visserij: toestaan van de vangst van de niet-inheemse soorten, terwijl de inheemse soorten beschermd worden of het gebruik van minder destructieve vistechnieken (handmatig scheppen (tonging) of duiken in plaats van dreggen (Lenihan and Peterson, 2004)). |
| Habitatlimitatie | Verandering, achteruitgang en verlies van oesterhabitats | Constructie van driedimensionale riffen, gemaakt van oesterschelpen of stenen. Op grote schaal plaatsen van schelpen of schelpdelen op de bodem. |
| Beperkte aanvoer van larven | Te grote aanwezigheid van predatoren, te veel visserijdruk, slechte waterkwaliteit, ziekten of parasieten zoals Perkinsus marinus en Haplosporidium nelsoni | Voeg extra volwassen oesters toe aan de populatie om broedval te verhogen
Plaats de restauratielocatie in een gebied waarvan de saliniteit lager of hoger is dan het optimum van het organisme dat ziekte veroorzaakt. Visserijvrije gebieden lijken de ontwikkeling te bevorderen van ziektetolerante rassen (Coen and Luckenbach, 2000). |
Referenties
- Developing success criteria and goals for evaluating oyster reef restoration: Ecological function or resource exploitation?, Coen, L.D., Luckenbach, M.W., juli 2000.
- Conserving oyster reef habitat by switching from dredging and tonging to diver-harvesting, Lenihan, H.S. and Peterson, C.H., 2004.
- Estimated enhancement of fish production resulting from restoring oyster reef habitat: quantitative valuation, Peterson, C.H., Grabowski, J.H., Powers, S.P., 15 december 2003.
- Success of constructed oyster reefs in no-harvest sanctuaries: implications for restoration, Powers, S.P., Peterson, C.H., Grabowski, J.H., Lenihan, H.S., 4 september 2009.
- A practitioners guide to the design and monitoring of shellfish restoration projects, R.D. Brumbaugh, M.W. Beck, L.D. Coen, L. Craig and P. Hicks, 2006.
Zie ook
- Natuurlijke riffen ontwikkelen of herstellen
- Ecologische functies van oesterriffen
- Constructie- of restauratieprojecten oesterriffen
- Biobouwers als optimalisatie van waterveiligheid in de Zuidwestelijke Delta
- Brochure inaugurele rede Jeroen Wijsman
- Monitoren van restauratieprojecten
- Verkenning van beheersmogelijkheden van de Japanse oester in de Oosterschelde
- Verlopend tij, Oosterschelde, een veranderend natuurmonument
- Eindadvies ANT Oosterschelde
- Sedimentstrategie voor de ZW Delta: een verkenning van kansen
