De bewustwording van verzilting is in Nederland pas gegroeid in het begin van de 20e eeuw. De belangrijkste aanleiding was de ontwikkeling van de scheepvaart en de landbouw in Zuidwest Nederland. De aanleg van de Nieuwe Waterweg en de ontwikkeling van de Rotterdamse Haven heeft een grote impact gehad in die tijd op de zoutindringing in de Rijn-Maasmonding. Dit werd duidelijk doordat ook de tuinbouw in het Westland en op Voorne tot ontwikkeling kwam.
Aanvankelijk was het effect van de toenemende zoutinvloed nog niet goed in beeld, maar Johan van Veen publiceerde in 1935 de nota Rotterdamsche Waterweg choorgehaltemetingen (Veen, 1935). Aanleiding waren klachten vanuit Delfland dat er een verzouting van de Benederivier merkbaar was bij de inlaatsluizen van het Hoogheemraadschap van Delfland. Door de aanleg van de binnenhavens en de verdieping van de Nieuwe Waterweg namen de vloedsnelheden toe en drong het zoute water steeds verder landinwaarts.
Toen een aantal jaren na de afsluiting van de Zuiderzee (1932) het water in het IJsselmeer aanmerkelijk was verzoet, bleken de voordelen van de waterhuishouding pas goed. Het winterpeil (0,40 m – N.A.P.) maakte een betere afwatering mogelijk. Door dit peil in het voorjaar te verhogen (tot 0,20 cm – N.A.P.) kon bovendien in tijden van watertekort via het IJsselmeer water worden ingelaten. Hiermee werd in het lage gedeelte van noordelijk Nederland de verzilting bestreden en in de hogere delen de verdroging.
Referenties
- Rotterdamsche Waterweg Chloorgehaltemetingen 1935, Veen, J. van, Rijkswaterstaat, 25 juni 1935.
Zie ook
- Verzilting
- Doelstelling waterbeheer
- Doelstelling waterbeheer(1)
- Verzilting in Nederland
- Doelstelling waterbeheer Grevelingen
- Waterbeheer van het stagnante Grevelingenmeer
- Waterbeheer Grevelingenmeer 1980-1990
- Ontwikkeling broedvogelpopulatie
- Ontwikkeling habitatrichtlijnsoorten
- Toepassen van maatregelen tegen verzilting
