Het dijktraject wordt door de paarse strandloper en steenloper gebruikt als foerageergebied, terwijl de vogels er eveneens overtijen. Op het dijktraject zijn naar verwachting altijd mogelijkheden om te overtijen aanwezig voor beide soorten. Wel kunnen de foerageermogelijkheden op het dijktraject aangetast worden. Naar verwachting zijn er wel uitwijkmogelijkheden voor de steenloper in de directe omgeving, maar voor de paarse strandloper is dit naar verwachting minder het geval. Voor de paarse strandlopers die op het dijktraject blijven overwinteren, zal het voedselaanbod gedurende minstens twee jaar minder gunstig zijn dan nu het geval is. In de loop van 2008 is naar verwachting het herstel van het in 2006 overlaagde deel en de ontwikkeling op de stortstenen zover gevorderd dat er weer voldoende foerageermogelijkheden aanwezig zijn.
Op basis van het detailadvies wordt een bekleding gekozen waarvan wordt verwacht dat de begroeiing zich zal herstellen. Ten aanzien van de Nooddijk wordt een apart advies gegeven. Bij inventarisatie voor de Flora en fauna wet is de beschermde Blauwe Zeedistel is aangetroffen. Verwacht wordt dat deze na herstelwerkzaamheden zal terugkeren. Het is zelfs mogelijk dat na de werkzaamheden het aantal planten toeneemt omdat het vergraven van zand te vergelijken is met natuurlijke verstuiving juist op die plekken vestigt zich vaak de Blauwe zeedistel. Aangezien het duin een behoorlijk dynamisch systeem is valt te verwachten dat het zich na de werkzaamheden snel weer zal herstellen. Dit betekent wel dat er een ontheffing aangevraagd moet worden voor de verstoring van de Blauwe zeedistel.
In 2012 is een onderzoek gepleegd naar de begroeiing van de bekleding na de dijkverbetering. Hieruit zijn de volgende conclusies overgenomen. Op het eerste gezicht lijkt het asfalt bij Westkapelle rechtstreeks begroeid. Bij nadere beschouwing blijkt dat dit genuanceerd moet worden: Darmwier (Enteromorpha) en klein roodwier (Polysiphonia, Gelidium) komen behalve op schone steen ook rechtstreeks op asfalt gehecht voor. Op asfalt vormen de groenwieren dan een monocultuur. Ook zeepokken en mosselen kunnen rechtstreeks op asfalt hechten, deze soorten vinden daarnaast een plaats in rimpels en scheuren in het asfalt en op schone koppen die uit het asfalt steken. De zeepokken en mosselen vormen a.h.w. een secundaire substraat waarop wieren zich kunnen hechten. Alle andere (veelal grotere) wiersoorten dan darmwier en de kleine roodwieren komen alleen op schone steen hetzij op secundair substraat voor. Met name zeepokken vormen een substraat waarop zich een groot deel van de groenwieren (zowel darmwier als zeesla) hechten. Door warmte-koude verschillen en expositie vindt opkrullen van het asfalt plaats rondom stenen. Op het steenoppervlak in de daarbij ontstane spleten hechten zich zowel fauna (zeepokken, mosselen, Schaalhoorn) als wieren.
Referenties
- aanvullend detailadvies dijkvak Westkappelse Zeedijk, Joosse,C., rijkswaterstaat, 18 mei 2004.
- Notitie begroeiing zeedijk Westkapelle (getijdenzone) situatie oktober 2012, Meijer,A., waardenburg, 25 oktober 2012.
- Detailadvies dijkvak Westkapelse Zeedijk, Paree,E., rijkswaterstaat, 25 mei 2004.
- Planbeschrijving Westkappelse Zeedijk, Vos,E., rijkswaterstaat, 11 januari 2005.
Zie ook
- Notitie begroeiing zeedijk Westkapelle (getijdenzone) situatie oktober 2012
- Aangroei wier op asfalt mogelijk
- Flora- en faunawettoets dijkverbeteringsproject Westkappelse zeedijk
- Planten en wiergemeenschappen op de Westerscheldedijken
- Planten en wiergemeenschappen op de Westerscheldedijken(1)
- Passende beoordeling natuurtoets Kisters- of Suzanna's inlaag
- Ontwerpnota Gat van Westkapelle, Westkappelse Zeedijk
- Planbeschrijving Westkappelse Zeedijk
- Passende Beoordeling Karelpolder Nieuwlandepolder Toetsing van de voorgenomen dijkverbetering langs de Oosterschelde aan de Natuurbeschermingswet 1998
- Habitat natuurtoets Snoodijkpolder
